Féach ar do mháthair. Féach ar do dheirfiúr, d’aintín, do sheanmháthair. Féach ar do chomhghleacaí Áine, nó do pháirtí ranga Siobhán. Féach ar do chara Niamh. Rinne fear éigean gnéaschiapadh ar gach aon duine acu. 

Neart amanna nuair a bhí na mná timpeall ort amuigh i bpub éigean chuir fear a láimh orthu gan cead; scealpóg bheag anseo is ansiúd. Bheir sé greim aistí. Nuair a bhí sí crosta faoi dúradh, léi “Muise nílim ach ag spochadh asat!”

Amanna eile bhí sí ag siúl áit éigean agus thosaigh fear ag béicíl uirthi. Neart daoine timpeall ach ní dhearna siad aon rud. Cén fáth? Mar is léir gur “moladh” atá ann. Nuair a thug sí neamhaird air, nó a mhalairt, nuair a thug sí idé bhéil dó, thosaigh sé á leanúint.

Thóg fear a grianghraif gan cead. Labhair fir go drochbhéasach fúithi ar líne nó ar WhatsApp i ngan fhios di. Cén fianaise atá agam? Féach ar an gcás cúirte i mBéal Feirste leis na himreoirí rugbaí. Ní sin an chéad uair ná an uair dheireanach a tharla sé.

Ní chreideann tú mé? Cur ceist ar na mná uilig i do shaol. Iarr orthu an ndéanadh na rudaí sin dóibh. Feicfidh tú gur eispéireas coiteann é. Is cuma an as Éirinn í, na Stáit Aontaithe, Sasana nó an Phacastáin; tá na rudaí seo tárlaithe dúinn uilig.

Do mhná áirithe tá rudaí níos measa tarlaithe dúinn; ionsaí, éigniú agus dúnmharú.

Léiríonn seo ar fad an easpa measa atá ann do mhná. Táim bréan d’fhir ag rá liom, “Ní dhéanaim seo…ní dhéanaim siúd…” mar argóint ar son “ní na fir uilig!” Dúirt fear ar Twitter liom, “Tá ráta níos airde d’ionsaí ar fhir ná mná”. 

Fiú más fíor sin, cé hiad an dream atá ag déanamh na hionsaithe seo? Fir! B’fhéidir nach bhfuil gach fear ag déanamh na rudaí déistineacha seo ach gach am a tharlaíonn sé is fear atá á dhéanamh.

Is cuma liom céard nach ndéanann sibh! Sin a laghad oibre gur féidir libh a dhéanamh! Céard a dhéanann sibh ar ár son? Nuair a bhain do chara Brian an daonnacht as bean éigean, an ndúirt tú stop? Nuair a d’inis do chol ceathrair Daithí scéal grinn faoi éigniú an ndúirt tú leis stopadh?

Nuair a rinne d’uncail Caoimhín magadh gur chóir do mhná fanacht sa chistin, an ndúirt tú stop? Nuair a bhí do dheirfiúr míshásta agus thosaigh d’athair ag spochadh aisti, ag rá gur léir go bhfuil tinneas na mná uirthi, an ndúirt tú stop?

Maraíodh Ashling Murphy le gairid. Is cuma cá raibh sí. Is cuma linn céard a bhí ar siúl aici. Is cuma cén sórt duine a bhí inti; an post a bhí aici, a haois srl. 

Is cuma cén t-am a tharla sé. Is cuma nach raibh sí ag ól nó na héadaí a bhí uirthi. Is cuma cárbh as don fhear a mharaigh í. Níor chóir go mbeadh eagla orainn. Níor chóir go mbeadh orainn céimeanna a thógáil chun muid féin a chosaint. 

Feicimid an leibhéal ionadh atá ar beagnach gach duine sa tír agus thar lear. Dá mba rud é go raibh gúna gearr uirthi agus í i gclub éigean, ag ól agus ag pógadh fir, an mbeadh daoine chomh crosta fós? Dá mba rud é gur oibrí gnéis a bhí i gceist, céard a deireadh daoine? Níl sé tuillte ag duine ar bith bheith ionsaithe ar leibhéil ar bith.

Stop ag tabhairt do thuairim mar fhear, stop ag insint dúinn bealaí chun muid féin a chosaint! Níl clú ar bith agat mar fhear ar na cineál rudaí atá orainn déanamh nó gan déanamh.

Níl clú ar bith agat ar cé chomh deacair is atá sé. Tosaigh ag éisteacht linn! Sin an rud is tábhachtaí. Éist linn nuair a labhraímid faoinár n-eispéireas mar mhná. Creid muid. 

Ansin tosaigh ag cur stop leis an bhfuath ban timpeall ort. Seas ar ár son; tosaigh ag labhairt leis na fir timpeall ort; abair stop leo.

Léirigh meas orainn mar dhaoine daonna. Is féidir le gach fear i bhfad níos mó a dhéanamh chun saol níos cothromaí a chruthú dúinn uilig.

Muna bhfuil fir sásta éisteacht leis na moltaí seo níl athrú chun teacht ar an scéal agus beimid uilig sa chás seo arís.